Publisert: 03.07.2024
PFAS er ei samlebetegning på ei svært talrik stoffgruppe som blir kalla fluorerte forbindelsar (per- og polyfluorerte forbindelsar). Totalt er det truleg over 7 millionar ulike PFAS.
– Det er stoff frå denne gruppa det er funne spor av, særleg i fiskemjøl og –olje, seier forskar Anne-Katrine Lundebye.
Felles for miljøgiftene er at dei er menneskeskapte og ikkje forsvinn frå miljøet dersom dei først har hamna der.
– Slike stoff, og særleg PFAS, kan for eksempel komme frå kjemikaliane som vert brukt til avising av fly eller i impregneringsmiddel til klede, seier ho.
Det vart nyleg sett grenseverdiar for nokre PFAS i mat, men det er endå ikkje etablert grenseverdiar for dyrefôr eller fôringrediensar.
– Det er også viktig å vere klar over at dei nivåa vi har målt er svært lave. I dei fleste fôrprøvane har det ikkje vore mogeleg å påvise PFAS-forbindelsar over metodens påvisingsgrense, seier Lundebye.
Påvisingsgrensa, eller kvantifiseringsgrense (LOQ) som det heiter på fagspråket, er grensa for kor låg konsentrasjon metoden som er i bruk, kan måle.
– Vi jobbar kontinuerleg med å utvikle metoden slik at vi kan påvise endå lågare nivå enn det vi kan no, seier Lundebye.
Resultata frå årets undersøkingar viser at dei fleste prøvene av fôr, vegetabilsk mjøl og insektmjøl har nivå av PFAS som er under grensa for kva som kan påvisast.
I fiskemjøl og fiskeoljar vart det derimot funne fleire PFAS-forbindelsar med målbare konsentrasjonar. Dei høgste nivåa av PFAS-forbindelsen PFOS (perfluoroktylsulfonat) blei funne i både i fiskemjøl og fiskeolje.
– PFOS er ein av dei fire PFAS-forbindelsane som det er sett grenseverdi for i mat og matprodukt, men ikkje i fôr og fôrmidlar, seier Lundebye.
Kvart år analyserer Havforskingsinstituttet både fôringrediensar og fôr for å sjå om dei inneheld PFAS og andre miljøgifter.
– I år har vi hatt fokus på uønskte stoff i fiskefôr tiltenkt laks i ulike livsfasar, seier forskaren.
Dei har mellom anna undersøkt nivå av fleire metall og dei organiske miljøgiftene PCB og dioksin i startfôr, smoltfôr og vekstfôr til laks.
– Alle nivå av desse stoffa var under grenseverdiane for fôr, seier Lundebye.
Nivåa av metalla arsen, kvikksølv, kadmium og dei organiske miljøgiftene, var høgare i startfôr og smoltfôr enn i vekstfôr.
– Ei mogeleg forklaring kan vere at start- og smoltfôr har meir marine ingrediensar enn vekstfôr. Det er kjent at marine råvarer kan ha høgare nivå av desse uønskte stoffa enn det plantebaserte råvarer har.
Anne-Katrine Lundebye, Kai Kristoffer Lie, Julia Storesund og Veronika Sele, Program for overvåking av fiskefôr — Årsrapport for prøver innsamlet i 2023, Rapport fra havforskningen 2024-28